دوباره بهار را دیدن و همراه باغها سبز شدن سعادتی است عظیم که شکری عظیم تر می طلبد .بهار یک فرصت تازه است برای همه کسانی که میخواهند دگرگون شوند از بد به خوب و از خوب به بهتر .انسان آنقدر ظرفیت بزرگ شدن و وسیع شدن را دارد که اگر بخواهد می تواند بهتر از ملائک باشد .یعنی یک انسان کامل انسانی که جز به حق و پرودگار به چیزی نمی اندیشد او دنیا را تا اندازه ای دوست دارد که پلی باشد برای رسیدن به معبود وگرنه از ان می گریزد . در این راستا اگر بهار آیتی از خالق باشد و تذکری برای بهتر شدن قابل ستایش و احترام است وگر نه ! نه
تا کنون چند بهار را دیده ایم آیا موجب عبرتمان شده یا غفلت و چند قدم به خداوند نزدیکتر شده ایم .
بهار زیباست در ان شکی نیست اما زیباتر از ان سرسبزی دلهاست اگر این دو با هم جلوه گر شوند دنیایی زیبا و بیاد ماندنی خواهیم داشت