پیغام ماهی ها سهراب سپهری

رفته بودم سر حوض

تاببینم شاید  -عکس تنهایی خود را در آب.

 آب در حوض نبود .

ماهیان میگفتند :

(هیچ تقصیر درختان نیست.)

ظهر دم کرده تابستان بود

پسر روشن آب -لب پاشویه نشست

و عقاب خورشید -آمد او را به هوا برد که برد .

به درک راه نبردیم به اکسیزن آب.

برق از پولک ما رفت که رفت.

ولی آن نور درشت

عکس ان میخک قرمز در آب

که اگر باد می آمد دل او-پشت چین های تغافل میزدچشم ما بود .

روزنی بود به اقرار بهشت.

تو اگر در طپش باغ خدا را دیدی -همت کن

و بگو ماهی ها -حوضشان بی اب است

باد میرفت به سر وقت چنار .

 من به سر وقت خدا می رفتم .