خوشبختی

گاهی بد نیست در مفهوم خوشبختی که در ذهن داریم تجدید نظر کنیم .آدمی

را میشناسم که معتقد به خوشبختی است چون با سعی و تلاش فراوان

بالاخره توانسته از عهده بدهکاریها و قرض هایش بر آید و برعکس کسی را میشناسم که غرق در

  پول است اما همیشه مینالد  و معتقد است که لذت واقعی را نچشیده  .البته او با پول صاحب

رفاه شده  اما الزاما آرامش نصیبش نشده چون شاید مفهوم خوشبختی را گم کرده یا نمیداند وعشق به

خدا و همنو.ع و عشق به زندگی در قاموس خوشبختی او جای ندارد .

به نظر من خوشبختی یعنی قدر داشته هایمان را دانستن  .خوشبختی در عشق و محبت نهفته

است خوشبختی در دستان زنی است که فارغ از کارهای روزانه باعشق دکمه پیراهن همسرش

را میدوزد یا گیسوان دخترش را میبافد .در دستان مردی ا ست که  با نان تازه وارد خانه میشود و بوی

خوش آن در فضای مهر انگیز خانه میپیچد .

بیائید مهرورزی و عاشق بودن رسم زندگی مان شود . فراموش نکنیم که ما فقط یکبار در مسیر

خوشبختی قرار داریم مبادا چشم باز کنیم و ببینیم به پایان خط زندگی رسیده وسختی ها و

ناملایمات مارا به بیراهه کشانده است .دریا هر قدر هم که طوفانی باشد ماهی هایی که در

عمق آن زندگی میکنند آرامش خود را از دست نمیدهند پس راه رسیدن به آرامش را در یابید.